اپل و مایکروسافت اختراعات نورتل را خریدند
اپل و مایکروسافت حقوق انحصاری اختراعات و ابداعات شرکت نورتل را خریدند.
شرکت مخابراتی ورشکسته نورتل، باقیمانده حقوق انحصاری اختراعات خود را به قیمت چهار میلیارد و پانصد میلیون دلار به کنسرسیومی شامل شش شرکت که اپل و مایکروسافت هم در آن قرار دارد، فروخت.شرکت‌های دیگر این کنسرسیوم، سونی، ریسرچ این موشن، اریکسون و ایی ام سی هستند.
درحراج دارایی‌های شرکت نورتل، که به شدت پرطرفدار بود، شرکت‌های گوگل و اینتل هم حاضر بودند اما در نهایت موفق به خرید نشدند.
در این حراج بیش از شش هزار حق انحصاری ثبت شده در بخشهایی نظیر شبکه‌های اطلاعاتی و نیمه‌رسانه‌ها به فروش رسید.
جورج رایدل مدیر بخش استراتژی شرکت نورتل درباره این حراج گفت:"حجم و ارزش دلاری این حراج، همینطور علاقه بسیار زیاد شرکت‌های بزرگ از سراسر جهان، پیش‌بینی نشده بود."
شرکت گوگل در ماه آوریل با پیشنهاد نهصد میلیون دلار برای خرید این دارایی‌ها اعلام آمادگی کرد.
جنگ اختراعات
شرکت کانادایی نورتل در ژانویه سال ۲۰۰۹ اعلام ورشکستگی کرد و از همان موقع شروع به فروش دارایی‌های خود کرد. این شرکت با فروش دارایی‌هایش تا کنون سه میلیارد و دویست میلیون دلار به دست آورده است.پیشتر در روز پنجشنبه، نورتل با اجازه دادگاه مهلتی را که می‌تواند براساس قانون شرکتی ورشکسته باشد تا ۱۴ دسامبر تمدید کرد.
این اختراعات، آخرین دارایی‌های این شرکت بود که به فروش رسید.
پیش‌بینی می‌شد که حقوق مربوط به اختراعات نورتل با قیمت بین یک تا دو میلیارد دلار به فروش برسد اما علاقه خریداران در حراج آنقدر زیاد بود که قیمت نهایی بسیار بالاتر تعیین شد.
این علاقه زیاد نشان می‌دهد تا چه حد داشتن حقوق انحصاری این اختراعات برای شرکت‌های بزرگ مهم است.
قاسم فلاحی، مدیر بخش ابداعات و اختراعات شرکت اریکسون می‌گوید:"اختراعات شرکت نورتل نشانگر میراث بیش از صد سال تحقیق و آزمایش در این رشته است و مواردی در آن وجود دارد که برای صنعت مخابرات و دیگر صنایع بسیار حیاتی است."
خواب بیشتر 'به بهبود عملکرد ورزشکاران کمک می کند'
مطالعه تازه ای در تایید اهمیت خواب برای سلامتی منتشر شده است.
مطالعه تازه که نتایج آن در نشریه "خواب" منتشر شده حاکیست که خواب بیشتر به طور قابل توجهی عملکرد جسمی را بهبود می بخشد.در این مطالعه از اعضای تیم بسکتبال مردان دانشگاه آمریکایی استانفورد خواسته شد برای تقریبا شش هفته شبی 10 ساعت بخوابند.
پس از این دوره دقت شوت های آنها 9 درصد افزایش یافت.
این مطالعه دریافت که خواب و استراحت کافی به اندازه آموزش و رژیم غذایی برای ورزشکاران نخبه اهمیت دارد.
چری ما، محقق در کلینیک اختلالات خواب و آزمایشگاه تحقیقات استانفورد که با این ورزشکاران کار کرده است گفت که اهمیت خواب اغلب نادیده گرفته می شود.
او گفت: "بسیاری از ورزشکاران و مربیان به طور شهودی می دانند که خواب مهم است، اما خواب اغلب اولین چیزی است که قربانی می شود."
محققان از بازیکنان خواستند برای دو تا چهار هفته برنامه عادی شبانه یعنی شش تا نه ساعت خواب را حفظ کنند و بعد برای پنج تا هفت هفته بعدی هر شب 10 ساعت بخوابند.
در جریان این مطالعه، بازیکنان از نوشیدن قهوه و الکل خودداری کردند.
همچنین از آنها خواسته شد هر گاه نتوانستند مثلا به علت سفر، شب ده ساعت بخوابند، در طول روز وقتی را صرف چرت زدن کنند.
این مطالعه دریافت که خواب اضافه بر سرعت دو ورزشکاران می افزاید و دقت شوت آنها را 9 درصد بالا می برد.
ورزشکاران همچنین گفتند که عملکردشان در جریان بازی های رقابتی بهتر شده است.
به گفته چری ما، این مطالعه نشان داد که مهم است خواب در دراز مدت در اولویت قرار گیرد و نه فقط در شب قبل از مسابقه.
کمبود خواب
او خواب خوب را یک "عامل به رسمیت شناخته نشده، اما احتمالا ضروری در دست یافتن به بهترین عملکرد" دانست.او گفت که این یافته ها احتمالا در مورد ورزشکاران غیرحرفه ای و همچنین کسانی که در مدارس یا سطوح بالاتر رقابت می کنند نیز صادق است.
محققان پیش از شروع مطالعه همچنین دریافتند که بسیاری از ورزشکاران در طول روز احساس خواب آلودگی می کردند.
این نشان می داد که آنها از کمبود خواب که از کم خوابی مزمن ناشی می شود رنج می برند.
به گفته چری ما، ورزشکاران نمی دانستند که کمبود خواب تاثیری منفی بر عملکردشان دارد.
اما به گفته او در ادامه فصل درحالی که ورزشکاران به جبران کمبود خواب پرداختند بسیاری از آنها شهادت دادند که تمرکز بر خواب بر تمرین ها و عملکرد آنها تاثیر مثبت گذاشته است.
کارشناسان می گویند که با خواب باید همان برخوردی را داشت که با ورزش داریم.
به این معنی است که باید خواب را یک فرآیند فعال فرض کرد.
خوابیدن به اندازه کافی فعالیت مثبتی است که کمک می کند در همه جنبه های زندگی بهتر عمل کنید.
چرا تنها یک گونه بشر وجود دارد؟
سالها پیش، اما نه در زمانهائی آن چنان دور، گونه هائی مختلف از بشر در کنار اجداد ما در این کره خاکی زندگی می کردند. همه آنها باهوش و مبتکر و شکارچیانی ماهر بودند. اما چرا تنها گونه ای از انسان که توانست به بقای خود در زمین ادامه دهد، گونه "هومو ساپینس" بود؟
اگرچه موضوع منشا انسان در کانون بحثهای داغ و مفصلی قرار دارد، اما باید گفت که در یک مورد نقطه نظر مشترکی بین اغلب دانشمندان وجود دارد و آن اینکه تمام گونه های مختلف انسان که زمانی روی کره زمین زندگی می کرده اند، همگی از نسل موجوداتی میمون نما بوده اند که روی دو پا می ایستادند و بیش از ۶۰ میلیون سال قبل در آفریقا زندگی می کردند.
مطالب مرتبط
* کشف فسیل های انسان اولیه در اوکراین
* نظریه جدید تکامل: چگونه ماهی انسان شد
* نئاندرتال ها سبزیجات پخته مصرف می کرده اند
موضوعات مرتبط
* تحلیل و گزارش
موجودات زیادی از نسل این جانوران میمون نما پا به عرصه وجود گذاشتند، اما نخستین موجودی که ما به عنوان گونه ای از انسان می شناسیم، اولین بار حدود دو میلیون سال پیش در آفریقا پدیدار شد.
این موجودات دو پا که با نام علمی "هومو ارگاستر" شناخته می شوند، شکارچیانی ماهر و ابزار ساز بودند و آنطور که مطالعه استخوانهای آنها نشان می دهد، به نظر می رسد که این گونه انسان، دونده ای ماهر بوده که می توانسته به سرعت یک دونده امروزی المپیک بدود.
به نظر می رسد که هومو ارگاستر در طی یک دوره خشکسالی طولانی که باعث از بین رفتن جنگلهای گرمسیری و پدیدار شدن صحراهای وسیع شد، تکامل یافته است.
این گونه انسان اولیه نسبت به گرما مقاوم بود و می توانست در آب و هوای بسیار گرم به حیات خود ادامه دهد. سطح بدنش هم کم مو بود و به همین دلیل می توانست عرق خود را به طور موثرتری دفع کند. در عین حال هومو ارگاستر می توانست در طول روز و هوای روشن که اغلب جانوران دیگر استراحت می کردند، به دنبال شکار برود.
علاوه بر اینها می دانیم که هومو ارگاستر قادر به طی مسافتهایی طولانی بود، چرا که مطالعات نشان می دهد که این گونه انسان گوشتخوار در آفریقا ساکن نماند و اولین گونه از انسانهای اولیه بود که این قاره را ترک کرد و قلمرو خود را به آسیا گسترش داد.
هومو ارگاستر بعدا در محیط مرطوب آسیایی تکامل یافت و نامی جدید به خود گرفت: "هومو ارکتوس"
تحقیقات باستانشناسان حاکیست که قلمرو زندگی هومو ارکتوس از ترکیه امروزی تا چین را در بر می گرفت، اما احتمالا جمعیت این گونه آن قدرها زیاد نبوده است.
پروفسور کریس سترینگر از باستان شناسان موزه تاریخ طبیعی بریتانیا در مورد این گونه انسان اولیه می گوید: "آنها شکارچیانی متحرک بودند در گروههایی کوچک که در رقابت برای تهیه غذا موفق بودند و از لحاظ بدنی و هیکل هم خیلی شبیه ما بودند."
انفجار آتش فشانی عظیم
یافته های جدید حاکیست که انسانهای اولیه گونه هومو ساپینس هم آفریقا را حدود ۱۲۰ هزار سال پیش ترک کردند.
اجداد ما در گروه هایی کوچک مهاجرت می کردند و احتمالا موج اولیه مهاجران بیش از صد نفر نبودند. بعد تدریجا دامنه این مهاجرتها گسترش پیدا کرد و از سمت شرق تا هند و از شمال به داخل اروپا که آنزمان محل زندگی انسان نئاندرتال بود، توسعه یافت.
شواهد بدست آمده توسط باستانشناسان نشان می دهد که این موج مهاجرت همزمان با یک تحول طبیعی عظیم رخ داد.
حدود ۷۴ هزار سال پپیش آتش فشان توبا در جنوب شرقی آسیا با انفجاری عظیم و خیره کننده شروع به فوران کرد. انفجاری که در طی ۲ میلیون سال گذشته در کره زمین سابقه نداشته است.
بر اثر فوران این آتش فشان آن قدر گوگرد وارد جو زمین شد که دمای کره زمین چندین درجه کاهش پیدا کرد و حجم سنگ مذابی که به بیرون فوران کرد، هم به اندازه ای بود که برای پوشاندن لایه ای ۱۰ متری به روی منطقه ای به وسعت بریتانیا کافی بود.
این انفجار آتش فشانی مقادیر متنابهی خاکستر نیز تولید کرد که توسط باد در مناطق وسیعی از آسیا از جمله در بخش گسترده ای از شبه قاره هند پخش شد. بقایای این خاکسترها هنوز هم قابل یافت است.
حضور انسان هومو ارکتوس در آسیا که در این زمان در اوج خود بود، بعد تدریجا کمرنگتر و کمرنگتر شد، یا به دلیل انفجار آتش فشان توبا و یا به دلیل ورود انسان مدرن به این منطقه.
در طی ۴۰ هزار سال بعد گونه هومو ارکتوس تدریجا از این منطقه بیرون شد. احتمالا عوامل مختلفی از جمله تغییرات آب و هوایی و عدم موفقیت آنها در رقابت با انسانهای مدرن برای تهیه غذا در تحقق این امر موثر بوده است.
رقابت تنگاتنگ
اما سوالی که به ذهن خطور می کند این است که چرا هومو ارکتوس تدریجا منقرض شد؟ در حالی که هومو ساپینس که هم اندکی کوچکتر و هم ضعیفتر بود، به حیات خود ادامه داد.
واضح ترین جواب به این سوال این است که مغز اجداد ما، از مغز انسانهای گونه هومو ارکتوس بزرگتر بود. اما یافته های علمی نشان می دهد که در واقع ابعاد و اندازه کل مغز اهمیت ندارد، بلکه عامل تعیین کننده بزرگی بخشهایی خاص از مغز است.
جان شی، استاد دانشگاه استونی بروک در نیویورک و متخصص در زمینه انسانهای عصر قدیم می گوید: "قسمتی از مغز هومو ارکتوس که وظیفه کنترل زبان و کلام را بر عهده دارد، چندان بزرگ نیست."
او می افزاید: "یکی از مهمترین خصوصیات انسان هوموساپینس توانایی آن در ترکیب استفاده از زبان و انتقال اندیشه و برنامه ریزی های پیچیده ای است که قسمت جلوی مغز وظیفه آنرا بر عهده دارد."
از جمله عواملی که به ساخت اسلحه و ابزار و گسترش سریع آن در میان انسانهای هومو ساپینس کمک کرد، توانایی آنها در ارتباط و تبادل اطلاعات با یکدیگر و همچنین برنامه ریزی و حتی تجارت بود.
مطالعه فسیل های کشف شده نشان می دهد که هومو ارکتوس بیش از یک میلیون سال به ساخت یک تبر ابتدایی مشابه ادامه داد.
اما در عوض، اجداد ما سلاحهای کوچکتر و پیشرفته تری مانند نیزه را ابداع کردند که به وضوح در شکار و جنگ به آنها برتری می داد.
همین امتیازات به انسانهای هومو ساپینس کمک کرد تا با آغاز عصر یخبندان و محدود شدن منابع غذایی، در رقابت بر نئاندرتال ها که گونه ای دیگر از انسانهای اولیه بودند، چیره شوند و سرانجام نسل نئاندرتالها حدود ۳۰ هزار سال پیش منقرض شد.
پروفسور کریس سترینگر می گوید: "حتی صد هزار سال پیش هنوز گونه های مختلفی از انسان روی زمین زندگی می کردند و این واقعیت برای ما عجیب است. ما آخرین بازماندگان سیر تکاملی این انسانها هستیم."
انسانهای هومو ارکتوس تا ۳۰ هزار سال پیش در آسیا به زندگی خود ادامه دادند. اگرچه آنها نهایتا نسلشان منقرض شد اما به نظر می رسد که بقایایی از نسل آنها در جزیره فلورس در اندونزی تا مدتها بعد به حیات خود ادامه دادند.
سرانجام این گونه انسان هم که به نام "هومو فلورسینسیس" یا "هابیتس" شناخته می شود، در حدود ۱۲ هزار سال پیش منقرض شد و به این ترتیب، ما به آخرین بازماندگان نسل انسان روی کره زمین تبدیل شدیم.
دکتر جان شی می گوید: "اختلاف و فاصله ای که بین ما و نزدیکترین خویشاوندانمان یعنی گوریلها، شامپانزه ها و بونوبوها (شامپانزه کوتوله) وجود دارد، بسیار زیاد است."
به گفته دکتر شی، اگر سایر گونه های انسان هم هنوز در زمین زندگی می کردند، این فاصله و اختلاف کمتر محسوس می بود و در عوض یک جهش ناگهانی، پله های تکامل را می توانستیم ببینیم.
او می گوید در چنین صورتی "هنوز ما خود را خاص و متفاوت تلقی می کردیم اما شاید نه این قدر خاص و متفاوت. پس عیب ندارد کمی متواضعتر باشیم."
چرا تنها یک گونه بشر وجود دارد؟سیر تکاملی انسان
مجسمه اسکندر،منازعه تازه بین مقدونیه ویونانمجسمه اسکندرتماشا کنید01:45
1. چرا تنها یک گونه بشر وجود دارد؟
2. دو تن از نزدیکان مشائی بازداشت شدند
3. آمریکا ایران ایر را تحریم کرد
4. اعتراض ۱۶۰ پزشک ایرانی به وضعیت زندانیان سیاسی
5. چرا ایران به گزارشگر ویژه حقوق بشر 'نه' گفت؟
کشف فسیل های انسان اولیه در اوکراین:
کارشناسان می گویند بقایای کهن کشف شده در اوکراین یکی از قدیمی ترین شواهد سکونت انسان مدرن در اروپاست.
فسیل شناسان استخوان و دندان انسان و زیورآلاتی از جنس عاج را در کنار بقایای حیوانی در غار بوران-کایا یافته اند.
مطالب مرتبط
* کتاب هایی که 'کشفی عمده در تاریخ مسیحیت' را نوید می دهد
* 'نیاز به بازنویسی تاریخ سکونت انسان در آمریکا' در پی کشفیات تازه
* نئاندرتال ها سبزیجات پخته مصرف می کرده اند
لینک‌های مرتبط
این فسیل های ۳۲ هزار ساله حاوی آثار بریدگی است که نشان می دهد گوشت این انسان ها به عنوان بخشی از یک آیین ویژه پس از مرگ بریده شده است.
جزئیات این مطالعه در نشریه "پلاس وان" (PLoS One) منتشر شده است.
دکتر الکساندر یانوویچ فسیل شناس آکادمی ملی علوم اوکراین در شهر "کیف" در سال ۱۹۹۱ چهار غار بوران-کایا را در کوه های کریمه کشف کرد.
از آن زمان تاکنون، تقریبا دویست قطعه استخوان انسانی در این محوطه پیدا شده است.
زیورآلات کشف شده به فسیل شناسان امکان داد این مردم کهن را به یک سنت فرهنگی موسوم به "گراوتیان" گره بزنند.
این فرهنگ کل قاره اروپا را در بر می گرفت و نام آن از محوطه "لا گراوت" در فرانسه اقتباس شده است، جایی که این فرهنگ عصر سنگی ابتدا مورد مطالعه قرار گرفت.
محققان توانستند با استفاده از تکنیک رادیوکربن مستقیما این استخوان های انسانی را تاریخ گذاری کنند. شکل و صورت این بقایا حاکیست که متعلق به انسان های مدرن است.
موضوعی که کنجکاوی محققان را برانگیخت نادر بودن استخوان های بلند (متعلق به دست و پای انسان) در غارها بود.
این محوطه حاوی تعداد بسیار زیادی استخوان پای بز کوهی، روباه و خرگوش صحرایی بود.
اما بقایای انسانی حاوی مهره، دندان و استخوان جمجمه است که هیچ کدام از ۱۲ سانتیمتر تجاوز نمی کرد.
به علاوه، محل آثار بریدگی بر استخوان های انسانی متمایز از آنهایی بود که بر استخوان حیوانات دیده می شود.
ساندرین پرات از مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در پاریس می گوید درحالی که مغز استخوان حیوانات استخراج شده بود، در استخوان انسان ها دست نخورده است.
به نظر او، این نشان می دهد که استخوان انسان به شکلی متفاوت از حیوانات پردازش می شده است. گوشت انسان به عنوان بخشی از آیین "پاکسازی" بریده می شد که برای خوردن نبود.
پروفسور کلایو فینلیسون، اکولوژیست تکاملی و مدیر موزه جبل الطارق گفت که این یافته ها گوشه ای از یک فرهنگ خیلی اولیه و مهم انسانی را آشکار می کند.
او گفت: "فرهنگ گراوتیان فرهنگی است که انسان مدرن را تعریف می کند. این مردم کارد، ابزارهای سبک و اردوگاه های سر باز داشته اند و برای ساختن چادر از استخوان ماموت استفاده می کردند."
پروفسور فینلیسون گفت که شواهد کشف شده این فرهنگ در اوکراین به این ایده وزن بیشتری می دهد که انسان های اولیه از دشت های روسیه به اروپا آمدند، نه از خاورمیانه از طریق شمال در بالکان.
او به بی بی سی گفت: "آنچه مرا به هیجان آورده این است که ما شواهد حضور انسان ها را در جایی یافته ایم که انتظارش را داشتم، انسان هایی که همان موادی را مصرف می کردند که انتظارش را داشتم."
مطالب علمی بر گرفته از BBC
تاثیر استفاده والدین از مشروبات الکلی بر روی فرزندان آنها
پژوهشی تازه در مورد نوجوانان نشان داده که کودکانی که دائما شاهد مستی والدین خود در اثر استفاده بیش از حد از مشروبات الکلی هستند، دو برابر کودکان دیگر احتمال دارد که به مصرف این نوع مشروبات گرایش شدید پیدا کنند.
بررسی های تازه نشان داده است که نظارت کم والدین نیز عامل مهمی در گرایش نوجوانان به مصرف مشروبات الکی است.نتیجه این بررسی ها نشان داده است که هرچه نوجوانان با دوستان خود بیشتر وقت صرف کنند، احتمال آنکه مشروب بنوشند بیشتر است.
در پژوهشی که توسط بنیاد جوزف راونتری صورت گرفته، ۵۷۰۰ نوجوان بین سن های ۱۳ تا ۱۶ ساله شرکت داشتند.
پژوهشگران به نتیجه رسیدند که یک نفر از هر پنج نوجوان تا سن ۱۴ سالگی مستی ناشی از مصرف بیش از حد مشروبات الکلی را تجربه کرده است.
همینطور نیمی از نوجوانان ۱۶ ساله ای که در این بررسی شرکت کرده بودند مستی را تجربه کرده اند.
پژوهشگران همچنین به بررسی عواملی که موجب مصرف بیش از حد الکل در نوجوانان می شوند، پرداخته اند.
یافته های آنها نشان می دهد که عادات والدین آنها تاثیر بسزایی در اعمال این نوجوانان دارد.
شواهد متناقض
نتایج این بررسی نشان می دهد که حتی اگر نوجوانان فقط چند بار والدین خود را در حال مستی ببینند احتمال آنکه خودشان به طور مکرر مست شوند، دو برابر می شود.پژهشگران می گویند میزان نظارت والدین بر نوجوانان نیز موثر است.
به گفته آنها اگر والدین ندانند که فرزندانشان در شب های تعطیل کجا می روند و یا اجازه دهند که فیلم های بالای ۱۸ سال ببینند، احتمال آنکه به مصرف مشروبات الکلی مبادرت ورزند، بیشتر است.
این تحقیقات نشان داده است که هرچه نوجوانان در شب ها و اوقات بیکاری بیشتر با دوستانشان وقت صرف کنند احتمال آنکه بیش از حد مشروبات الکلی بنوشند بیشتر است.
اما شواهد متناقضی در مورد آنکه چه زمانی و چگونه باید موضوع مشروبات الکلی را با کودکان و نوجوانان مطرح کرد، وجود دارد.
به طور کلی کودکانی که در سنین پایین، مثلا کمتر از ۱۰ سال، با مشروبات الکلی آشنا می شوند بیشتر احتمال دارد که در طول زندگی خود به مصرف بیش از حد آن مبادرت ورزند.
در عین حال شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد حتی اگر در سنین کودکی با آن آشنا نشوند و بعدها در دوران نوجوانی بر اثر رفت و آمد با دوستان خود آغاز به نوشیدن الکل کنند، باز هم احتمال آنکه بیش از حد و به طور مکرر آن را مصرف کنند وجود دارد.
